Główne zasady usprawniania według koncepcji NDT-Bobath obejmują  wpływanie na napięcie mięśni poprzez obniżanie napięcia wzmożonego i podwyższanie obniżonego, co jest możliwe dzięki zastosowaniu odpowiednich technik postępowania już od pierwszych miesięcy życia. Hamowanie nieprawidłowych odruchów oraz wyzwalanie ruchów w formie najbardziej jak to jest tylko możliwe zbliżonej do prawidłowych, zostaje osiągnięte poprzez odpowiednio dobrane wspomagania i prowadzenie ruchu z punktów kluczowych, którymi są: głowa, obręcz barkowa, obręcz miedniczna i inne części ciała. Najbardziej charakterystyczne dla tej metody jest stosowanie dużej liczby odruchów, specyficznej formy ułatwiania ruchów oraz prawidłowego następstwa rozwojowego prowadzonych ćwiczeń. Usprawnianie ma na celu rozwijać odruchy na danym etapie fizjologicznym, a hamować odruchy przetrwałe patologiczne. Wpływa to na wykształcenie się prawidłowych odruchów postawy i uczy dziecko samodzielnego ich wykonania i wykorzystania.